ویژگیهای بلدرچین

 ویژگی های بلدرچین:

به طور کلی بلدرچینها پرندگانی پرطاقت، نیرومند و مقاوممی باشند و میتواند در گستره وسیعی از مناطق با آب و هواهای گوناگون رشد و تولیدمثل نمایند که این توانائی ناشی از قدرت سازگاری بالای آنها با شرایط گوناگون محیطیمی باشد.

 بلدرچین دارای مقاومت خوبی نسبت به شرایط نامساعد محیطی بوده و درمحیطهای مختلف به راحتی سازگار می گردند. این پرندگان سریعاٌ رشد می کنند

 بطوریکه سن بلوغ در این پرندگان پائین بوده و در سن 2- 5/1 ماهگی به بلوغ کامل جنسی می رسند که در این هنگام وزن پرنده نر به 150 -120 گرم و ماده ها به 180 – 150 گرم می رسد. ( وزن پرنده بسته به نوع، نژاد و نوع سیستم پرورش می تواند متفاوت از اعداد ارائه شده باشد.

 این پرنده پس از رسیدن به سن بلوغ به مدت حدود 6- 4 ماه تخمگذاری خواهدکرد که متوسط تخمگذاری در این مدت حدود 100 عدد تخم خواهد بود که از اینتعداد حدود 75- 70درصد به جوجه تبدیل خواهند شد.

جوجه های بدست آمده از گله مادر پس از گذشت 45 -35 روز به وزن کشتارمی رسند و در این هنگام وزن متوسط لاشه در آنها می تواند بسته به نوع ونژاد از 140 گرم الی 220 گرم متغیر باشد

 در یک جمع بندی ساده می توان نتیجه گرفت که مجموع عواملی نظیر: سن بلوغ پائین، سن کشتار مناسب، کیفیت مطلوب گوشت، هزینه های ثابت و جاری مناسب در مقایسه با دیگرشاخه های دامپروری و همچنین مقاومت بالای پرنده به شرایط نامساعد محیطی، پرورش بلدرچین را تبدیل به صنعتی سودآور نموده که امروزه مورد توجه بسیاری از پرورش دهندگان در سراسر جهان قراردارد میزان تخمگذاری در بلدرچینها بالا و در حدود 250 عدد در هر سال می باشد.

بلدرچین ماده د رسن 60 -50 روزگی به اوج تولید تخم می رسند. متداولترین نژاد در پرورش صنعتی این پرنده نژاد کوترنیکس ژاپنی (COTURNIX) می باشد که در سال حدود 200 تخم گذاشته ودر سن 40 روزگی نیز به وزن کشتار 250 گرم می رسند.

از لحاظ ظاهری بلدرچین ماده درشت جثه تر از بلدرچین نر بوده و پرهای سینه اش نیز خالدار می باشند در حالیکه بلدرچین نر دارای پرهای سینه ای به رنگ قهوه ای می باشد.

منبع:بلدرچین ملارد

آوازبلدرچین

آواز بلدرچين:

به طور کلی در بلدرچین آواز منحصر به جنس نر می باشد و پرنده ماده تنها صدا های خفیفی از خود بروز می دهد . در هنگام آواز خواندن پرنده نر بدن خود را کشیده و با بالا آوردن سر منقار های خود را کاملا از هم باز کرده و اقدام به آواز خواندن می کند . صدای آواز در نژاد ژاپنی بلند تر از دیگر نژاد ها بوده و نژاد چینی صدای آرام دارد.

انتخاب بلدرچین ھای مادر

انتخاب بلدرچين هاي مادر معمولا بر اساس بازرسي،وزن و شرايط بهداشتي صورت مي گيرد.


احتياج اصلي اين است كه پرنده ها در سلامت كامل بوده و يكنواختي خوبي را نشان دهند.پرندگان را مي توان از لاينهاي توصه شده و شناخته شده
 با توان تخمگذاري خوب قابليت زنده ماندن و قابليت هچ شدن خوب تهيه نمود.

اين مسئله از اهميت زيادي برخوردار است كه از جفت گيري بلدرچين هاي منسوب بيكديگر در طول اجراي برنامه توليد مثل اجتناب نمود.با استفاده از

روش توليد مثل متقاطع و گفتن نرها و ماده ها از خانواده هاي ديگر جفت گيري بلدرچين هاي منسوب به يكديگر جلوگيري مي شود و معياري از براي

هيبريد قدرتمند تامين مي شود و خصوصيات خوب باقي مي مانند، عاقلانه اين است كه حداقل 6 لاين و ترجيحا لاين هاي بيشتري

را حفظ كرد تا به اين برنامه كمك شود.

آب و دان بايستي به ميزان فراوان و كافي در دسترس جوجه هاي بلدرچين گذارده شود تا خوردن و آشاميدن را بياموزند در غير اين صورت در اثر

گرسنگي و تشنگي تلف مي شوند.بايد توجه داشت كه در 48

ساعت اول زندگي عدم استفاده از غذا امري نرمال بوده و در اين مدت از ذخيره كيسه زرده تغذيه مي كنند.


منبع : تبیان

تقسیم بندی سیستم های حرارتی

دمنده های هوای گرم:

به دلیل مرتفع تر و عریض و طویل تر بودن سالن های سیستم قفس اگر در سیستم قفس استفاده نشود بهتر است.

هیتر :

این وسیله علاوه بر گرم کردن هوای سالن می تواند نقش یک سیستم تهویه دمنده خوب را نیز ایفا کند که بیشتر هیتر را برای سیستم قفس استفاده می کنند.

هیترها بر اساس اندازه و نوع حمل و نقل و همچنین تعداد شعله ها به اقسام مختلفی تقسیم بندی می شوند که حجم سالن در انتخاب هرکدام از آن ها موثر است.

هیترهای مرکزی:

این سیستم نیز به طور کامل دارای استانداردهای یاد شده نبوده و با پیشرفت تکنولوژی امروز دنیا دیگر زیاد مورد تایید نمی باشد و به طور کل ویژگی های این وسیله به صورت زیر می باشد:

1.       مصرف بالای سوخت دستگاه و نداشتن راندمان حرارتی مناسب که بخش عمده ای از این امر به دلیل هدر رفتن حرارت در اتاقک هیتر است و بخش دیگر که توسط اگزوز خارج می شود و مقدار زیادی نیز در حد فاصل بین اتاقک تا سالن هدر می رود در ضمن معمولاً برای متعادل کردن دمای سالن ها باید هیترها اکثراً روشن باشند.

2.       هزینه بالای راه اندازی اولیه.

3.       هزینه نگهداری نسبتاً بالا یوده و تعمیر آن تا حدودی تخصصی بوده ولی با یک تکنسین کار راه اندازی می شود، همچنین به جهت تامین قطعات می توان گفت که برای قطعات آن در بازار کمبودی وجود ندارد.

4.       سوخت وسیله می تواند هم از نوع گازی باشد هم از نوع گازوئیلی که در نوع گازوئیلی، گازوئیل به دو صورت مستقیم و پودری استفاده می شود که در نوع اولی ایمنی بیشتر و در نوع دومی کیفیت و دقت تنظیم بیشتر است.

5.       به خوبی توانایی تولید هوای گرم یکنواخت را ندارد زیرا معمولاً طول سالن های فارم بلند است و کانال را هر جای سالن نصب کنیم تنها هوای آن قسمت را بیش از حد گرم کرده ایم و هوا در سایر قسمت های سالن ببریم که مقرون به صرف نیست.

6.       از بابت خطرات احتمالی این وسیله ی گرمایشی باید گفت که این وسیله در صورت استاندارد بودن تهدید خاصی برای ما و سالن ندارد.

7.       هیتر به علت عدم حضورش در سالن هوا و محیط درون یالن را آلوده نمی کند و بر روی میزان اکسیژن تاثیر منفی ندارد.

8.       تنظیم این وسیله نسبتاً دقیق و راحت است و در صورتی که ترموستات های این وسیله افزایش یابد باید توقع افزایش دقت بیشتر را از آن داشته باشیم.

9.       این وسیله هیچ گونه فضایی را در سالن اشغال نمی کند زیرا تاسیسات آن در خارج از سالن است.

یک هیتر مرکزی می تواند کیفیت بالاتری را داشته باشد در صورتی که در آن آب جریان نداشته باشد، ورق های حرارتی نسوز آن بهلر باشد، از ورق های استیل برای کورهای هوای گرم آن استفاده شود، از ورق های بدنه داخلی و خارجی یونیت گالوانیزه باشد و با رنگ روغن کوره ای گرفته باشد، حداقل عایق آن از نوع ایزوران 100 باشد، ترموستات های بیش از یک عدد داشته باشند و یک رطوبت زن دستگاه را همراهی کند.

هیترها همانگونه که در شکل فوق ملاحضه می شود از یک یونیت، فن، تابلو برق و تعدادی کانال متشکل شده است که خود یونیت شامل: کوره آتش خوار، مشعل که بسته به نوع سوخت به دو دسته گازی و گازوئیلی تقسیم می شوند، فن، ترموستات و بدنه است که معمولاً در یونیت آن آب توسط گرما ساز یا مشعل همانند شوفاژ گرم شده و به درون لوله های مسی U شکل راه یافته و جریان هوای ایجاد شده توسط فن را گرم نموده و این هوا پس از عبور از این لوله های U شکل از طریق کانال وارد سالن ها می شود.

سرویس مشعل هیترهای گازی و گازوئیلی

برای تمیز کردن یک مشعل هیتر گازی سر هر سال باید فن مشعل به کمک شماره گذاری، رگلاتورگاز، محل های اتصال سیم ها، شیرهای برقی از یونیت و بدنه اصلی باز شده و مورد بازبینی و تمیز کردن قرار گیرند.

برای تمیز کردن و بازبینی یک مشعل گازوئیلی باید پس از خاموش کردن برق آن کیسه لوله هایی که به پمپ متصل هستند، شعله پخش کن،تمام افشانک فیلتر پمپ، کابل ها و لوله ها باز شوند که انجام این عمل در هر یک سال یک مرتبه خالی از لطف نیست.

 

هیترهای سیار

کارکرد این دسته از هیترها مشابه هیترهای مرکزیست و تنها تفاوت آن ها با این هیترها در سایز و برخی جزئیات فنی می باشد از جمله مزایای این هیترها می توان به بی نیازی از اتاقک هیتر، سازگاری با هر شرایط آب و هوایی، بی نیازی از کانال کشی، محرک با برق تکفاز، راندمان بالا و نزدیک به 100 که به دلیل عدم وجود اگزوز است، ایجاد گرمای یکنواخت تر، همچنین یارانه های سازمان بهینه سازی می توان اشاره کرد و در کنار آن ها معایبی چون جاگیری، مصرف اکسیژن هوا، آلایندگی وسیله اشاره نمود.

·         توجه : معایب و مزایای ذکر شده فوق در مقایسه با هیتر مرکزی است و سایر ویژگی های آن عیناً مشابه نوع مرکزی آن است.

شوفاژ :

به طور کلی این وسیله را می توان به سه بخش تقسیم نمود :

1-       رادیاتورها : عبارتند از یک سری صفحه های فلزی متصل به هم

2-       لوله ها

3-       شوفاژ خانه

شوفاژ از آن دسته ادواتی است که بیشتر برای مزارع پرورش با سیستم قفس کاربرد دارد و به هر لحاظ می توان آن را تایید کرد به ویژه آنکه اکسیژن سالن را به مصرف می رساند و این مسئله برای پرورش بلدرچین یک انتاز بزرگ محسوب می شود زیرا حیاتی و اساسی است به هر حال برای آشنایی مختصری در مورد این وسیله ابتدا قسمت های مختلف وسیله را به صورت کلی نام می بریم که شامل دیگ، مشعل، پمپ، لوله های رابط و رادیاتورهاست که در این سیستم آب درون دیگ توسط مشعل گرم شده و به کمک پمپ از طریق لوله های رایط به رادیاتورها می رسد که از طریق همرفت گرمای خود را به محیط سالن پرورش منتقل می کند که البته گرمایی مطلوب است و در طیور ایجاد کسالت نمی کند و پس از انتقال حرارت 14/82 درجه سانتی گرادی خود به محیط دوباره از طریق شیرهای دستی یا ترموستاتیک دوباره جهت گرم شدن و تکرار چرخه به دیگ باز می گردد که از جمله مزایای سیستم می توان به نکات زیر اشاره کرد :

 

 

1-       کنترل مناسب رطوبت سالن.

2-       دمای سالن به وسیله ی کنترل کننده های الکتریکی قابل کنترل است و می توان یک گرمای یکنواخت را از آن توقع داشت.

3-       مصرف سوخت نیز در این سیستم متوسط است ولی می توان راندمان کافی را برای آن ها در نظر گرفت.

4-       هزینه ی راه اندازی اولیه آن نسبتاً بالا بوده ولی هزینه ی نگهداری آن نسبت به آنچه که به ما می دهد پایین است.

5-       سوخت وسیله هم از نوع گازی و هم از نوع گازوئیلی است.

6-       هیچ گونه خطر حادی در این سیستم مشاهده نمی شود.

7-       اشغال فضای این وسیله در سالن به علت اینکه در فضاهای مرده قرار می گیرد زیاد مدنظر نیست جز در سیستم پرورش در بستر.

8-       از ورود دی اکسید کربن حتی به میزان خیلی کم هم به سالن جلوگیری می کند.

جهت نصب این وسیله باید گفت که بهتر است تا زیر پنجره ها، دریچه ها یا نهایتاً کنار دیوارهای سالن این رادیاتورها را نصب کرد تا با افزودن دائمی دما به سالن ها توسط رادیاتورها دما بیش از حد بالا نرود و از سوی دیگر اطراف درزهایی چون پنجره ها و دریچه ها که هرچه هم خوب عایق شوند بازهم دارای تلفات انرژی هستند، قابل استفاده شوند.

شوفاژها از نظر رادیاتور به دو دسته آلومینیومی و فولادی تقسیم می شوند که نوع آلومینیومی آن علاوه بر وزن کمتر و چشو نوازی بیشتر دارای قدرت انتقال حرارتی بالاتری نیز می باشد. ولی قدری گران قیمت تر از انواع فولادی آن است و مقاومت بیشتری نسبت به زنگ زدن آن هم در محلی چون مزرعه پرورش بلدرچین دارد و در صورت نیاز می توان با خرید چند پره آلومینیومی دیگر میزان انتقال گرمای آن را افزایش داد.

هیت کول :

از این فناوری جدید بیشتر برای سالن های بزرگ با حجمی بیش از 500 متر مکعب استفاده می شود از جمله ویژگی های این سیستم این است که می تواند هم سرما و هم گرما تولید نماید این سیستم می تواند برای هر محل دیگری نیز با توجه به نوع کاربردی و حجم سالن طراحی شود سایر ویژگی های این سیستم نیز به جز هزینه ی نگهداری آن شبیه سیستم هیتر است.

فن :

عبارتست از یک موتور محرک که بر روی محور محرک آن تیغه هایی که در هر فن تعداد آن ها از 5 – 3 عدد متغیر است قرار دارد که این تیغه ها دارای خمیدگی خاصی به سمت بیرون و یا درون جهت حرکت دادن هوا هستند و در نهایت یک عدد گارد فلزی که سیستمی برای جلوگیری از ورود برخی اشیاء درشت به درون فن است تشکیل شده است، فن های دمنده و مکنده هر کدام به صورت جداگانه در بازار موجود می باشند که در کل فن ها به عنوان اصلی ترین رکن یک سیستم تهویه خود به دو دسته شعاعی و محوری تقسیم می شوند که به شرح زیر است.

فن های محوری :

فن های محوری به لحاظ کاربرد بیشتری که دارند دارای اهمیت بیشتری نسبت به فن های شعاعی می باشند. در تمام سالن های پرورشی از این سالن ها به عوان عامل تهویه استفاده می شود زیرا این فن ها می توانند تا هوا را در راستای خود به حرکت درآورند و در مواردی که به جریان هوا به صورت مستقیم و یا به راه اندازی جریان هوای بیشتری نیاز است استفاده کرد.

فن های شعاعی :

تفاوت این فن ها با فن های محوری در این است که پس از ورود هوا به صورت هم راستای فن به صورت عمود بر فن خارج می شود همچنین فن های شعاعی بسیار کم صداتر از فن های محوری عمل می کنند و می توانند همانند فن های محوری به وسیله تسمه و یا به طور مستقیم به موتور فن متصل شوند.

این فن ها به خاطر شکل خاص پرده هایشان می توانند هوا را از موانع مختلف مثل کولینگ پدها یا کانال های هیتر عبور دهد که البته برای انجام هر کار به نوع خاصی از این فن ها نیاز است مثلاً برای همین عبور دادن هوا از موانع فنی با تیغه های خم به عقب نیلز است و زمانی که به تنظیم دقیق تر هوا نیاز داریم از فن های شعاعی با تیغه های خم به جلو استفاده می کنیم.

بادشکن یا دیوارهای حایل :

این وسیله بیشتر بر روی ورودی دریچه ها با فن ها ازبیرون ساختمان نصب می شوند که به شکلی خمیده است یعنی به شکل یک زانو که سمت رو به پایین آن اگر آزاد در نظر گرفته شود و سمت رو به بالای آن به دریچه ورودی هوا متصل شود خیلی بهتر است زیرا در صورتی که باد مخصوصاً در مناطق باد خیز شدت گرفت در کار فن ها خلل ایجاد ننماید و یا از طریق دریچه های هوا کوران ایجاد نکند و گرد و خاک کمتری را با خود به سالن بیاورد و در اصل کار دیوار حایل کمک به وارد کردن هوای غیر مستقیم به سالن است.

دمپر :

دمپر وسیله ای است از جنس فلز با تیغه های متحرک که جریان هوا را با اشکالی که قید خواهد شد در یک سالن کنترل می کند که اولین وظیفه آن جهت دادن به جریان هواست دومین آن بستن راه جریان هواست و سومین آن باز کردن راه عبور جریان هوا است البته این موارد بنا به میل مدیر سالن قابل تنظیم است و آخرین وظیفه ی آن ها یکنواخت کردن هواست. دمپرها بر اساس نوع و شکل تیغه هایی که دارند به انواع سه گانه ای تقسیم می شوند که شامل : دمپر با تیغه ی موازی که اغلب بر روی فن ها مشاهده می شوند نظیر اشکال قبل، دمپر با تیغه های گرد که در خروجی دود کش شومینه های خانگی و بالاخره دمپر با تیغه های متقابل.

مه پاش :

عبارتست از لوله ای که بالای سر بلدرچین ها و نزدیک به سقف و به طور غیر معمول تر بر روی پشت بام نصب می شود و یا به صورت سیار می باشد که دارای سوراخ های بسیار ریزی بوده که در اثر عبور پر فشار آب از درون آن، آب را به مقدار 250 سی سی در دقیقه در هر متر مربع از سالن پودر شده و باعث افزایش رطوبت و کاهش دما در سالن می شود از مزایای مه پاش می توان تماس داشتن با سطح بیشتری از هوا و در نتیجه تاثیر بیشتر آن نام برد (علاوه بر مه پاش در سیستم قفس می توان از آب پاشی بر روی کف سالن ها و یا دیواره ها جهت این امر بهره برد)؛ هر مه پاش برای حدوداً 8500 قطعه بلدرچین کفایت می کند. (اعم از گوشتی و تخم گذار)

در سیستم مه پاش می توانیم با قرار دادن صفحه هایی فلزی به ویژه در مناطق کویری کشور آب اضافی هوا را بر روی آن ها جمع آوری کرده و در ناودانی در پایین صفحه جاری کرد و پس از عبور از یکسری صافی ها مجدداً مورد استفاده قرار داد.

در کل می توانیم از مه پاش در دو سیستم مستقیم و غیر مستقیم استفاده کنیم که البته در حین استفاده از هر دو سیستم باید تمام فن ها فعال باشند و دمای کل سالن 7/2 درجه افزایش را نشان دهند.

در سیستم اولی آب به طور مستقیم با هوای داخل سالن تماس دارد که به آن مه پاش داخل سالن می گویند و در سیستم دوم که خود باز به دو دسته تقسیم می شود می توان مه پاش را در مقابل دریچه ی ورودی نصب کرد تا هوا با ورود به سالن همزمان خنک و مرطوب شود و یا بهترین روش آنکه مه پاش را در مقابل یک پد قرار دهیم و از پشت به کمک یک فن شعاعی هوا را از پد خیس شده توسط مه پاش عبور دهیم و آن را خنک و مرطوب کنیم که به این روش سیستم کولینگ پد نیز می گویند که مزایای بسیار و انواع بیشتر (مثل نصب در گالری) نسبت به سایر سیستم های مه پاش را دارد که البته باید دقت داشت تا در صورت خیس شدن بستر سالن شیرهای هر مه پاش فرد جداگانه بست و در صورت حدث مسئله کلاً مه پاش ها را خاموش کرد زیرا می تواند به همراه سایر علائم نشان دهنده ی افزایش رطوبت هوا باشد که مضر است.

ویژگی های بلدرچین

ویژگی های بلدرچین

وجود ويژگي هاي مناسب همچون رشد سريع ، بلوغ زودرس ، توليد تخم بالا ، کوتاهي فاصله ميان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشي در واحد سطح ، ارزان بودن جيره مصرفي ، حساسيت کم نسبت به بعضي از بيماري هاي طيور ، قيمت بالاي توليدات که شامل گوشت و تخم مي باشد و به خصوص بازگشت سريع سرمايه سبب شده است تا بلدرچين به عنوان يک پرنده مطلوب نزد کشاورزان و پرورش دهندگان تلقي شده و علاقمندان زيادي به پرورش صنعتي اين پرنده روي آورند .

مهمترين نکاتي که سبب صنعتي شدن پرورش اين پرنده شده است به شرح زير مي باشد :

۱ – ميزان رشد سريع : ميزان رشد اين پرنده در حدود ۵/۳ برابر سريعتر از ديگر طيور اهلي مي باشد .

۲ – بلوغ جنسي سريع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگي بلدرچين هاي ماده در پيک توليد هستند .

۳ – توليد تخم بالا : در صورت پرورش صحيح ، اين پرندگان در سال اول توليد توانايي توليد ۲۶۰ تخم را دارا مي باشند .

۴ – کوتاه بودن فاصله ميان نسل ها : توان بلدرچين در توليد ۴ – ۳ نسل در سال اول توليد اين امکان را براي محققين فراهم آورده است تا از آن به عنوان پرنده اي آزمايشگاهي استفاده نمايند .

۵ – دوره انکوباسيون کوتاه : جوجه کشي تخم اين پرنده ۱۸ – ۱۷ روز طول مي کشد .

۶ – تراکم بالاي پرورش : با توجه به اينکه جثه اين پرنده کوچک و نيز به سطح آبخوري و دانخوري کمتري احتياج دارد در مقايسه با ديگر پرندگان تعداد پرنده بيشتري در واحد سطح ميتوان پرورش داد .

۷ – واکسيناسيون کمتر : با توجه به اينکه گونه هاي بلدرچين در برابر برخي از بيماري هاي رايج طيور حساسيت کمتري دارند در نتيجه به واکسيناسيون کمتري احتياج دارند .

۸ – برگشت سريع سرمايه : با توجه به اينکه سن بلوغ بلدرچين ۵۰ – ۴۰ روزگي مي باشد در نتيجه مي توان گوشت و تخم اين پرنده را سريع به بازار عرضه نمود .

۹ – ارزش غذايي بالاي گوشت و تخم بلدرچين

در کشور ما بعد از انقلاب براي اولين بار پرورش بلدرچين در استان يزد آغاز گرديد که به صورت مجتمع شامل واحد مادر ، گوشتي ، بسته بندي و جوجه کشي اداره مي گردد .

بلدرچين داراي گوشتي با پروتئين بالا و درصد چربي کمتري مي باشد که براي کودکان و بيماران بسيار سودمند و مفيد مي باشد . تخم بلدرچين بيضي شکل مي باشد که وزن آن ۱۵ – ۸ گرم و رنگ آن معمولا سفيد با خال هاي سياه يا قهوه اي تا آبي و زرد نخودي مايل به سبز مي باشد . الگوي تخم و رنگ تخم بلدرچين منحصر به فرد است و منبع خوبي از ويتامين ها (به جز ويتامين c ) مي باشد . کيفيت تخم بلدرچين بالاو ميزان کلسترول آن از تخم مرغ کمتر است . تعيين جنسيت جوجه بلدرچين از سن ۱ روزگي صورت مي گيرد که اين کار نيازمند افراد آموزش ديده و ماهر مي باشد . اما از سن ۳ هفتگي مي توان نرها و ماده ها را به وسيله رنگ پر هاي ناحيه سينه از يکديگر تشخيص داد. پرهاي سينه اي نرها به رنگ قرمر مايل به قهوه اي و ماده ها به رنگ خرمائي سوخته ( خاکستري با نقاط سياه رنگ ) روي آنها مي باشد .

وزن جوجه هاي تازه هچ شده در حدود ۱۰ – ۵ گرم مي باشد که درسن ۵۰ – ۴۰ روزگي به بلوغ مي رسند. وزن بلدرچين هاي نر بالغ ۱۵۰ – ۹۰ گرم و ماده ها ۱۸۰ – ۱۱۰ گرم مي باشد . همچنين تعداد کروموزوم هاي بلدرچين ۷۸ مي باشد که شش جفت آنها کروموزوم هاي بزرگ ، شش جفت متوسط و ۲۷ جفت ميکروکروموزوم مي باشند که کروموزوم هاي جنسي از نوع بزرگ مي باشند .

منبع:نیاز مرکزی